Het ouderverstotingssyndroom, bestaat dat eigenlijk wel?
Op 25 april 2019 is het Internationale Dag van de Bewustwording van Ouderverstoting.
Het Steunpunt Ouderverstoting organiseert op die dag een intersectoraal en interdisciplinair congres onder het motto ‘Een kind heeft recht op beide ouders’.
Zelf mag ik een lezing geven met als titel ‘Het ouderverstotingssyndroom, bestaat dat eigenlijk wel? Een omstreden begrip en een complex verschijnsel.’
In de lezing bespreek ik het begrip ‘Parental Alienation Syndrome ‘ van Gardner, tracht ik aan te tonen dat ouderverstoting een complex verschijnsel is met veel betrokkenen, maak ik enkele psychologische beschouwingen bij het hoorrecht, besteed ik aandacht aan het probleem van de erkenning van ouderverstoting en maak ik enkele bedenkingen bij de term ‘ouderverstotingssyndroom’. Ik eindig met de vraag wat we nodig hebben opdat ouderverstoting beter gekend, herkend en erkend wordt.
Mijn boeken die aansluiten bij deze lezing zijn ‘Ik wil mama én papa, allebei!’, ‘Kaat wil niet meer op bezoek’ en ‘Het verhaal van Thomas’.
Voor meer informatie kan je terecht op www.steunpuntouderverstoting.com
voor ieder kind en ouders en grootouders een groot verschil ; Maarik persoonlijk vind dat hetgerecht meer moet luisteren naar de kinderen ze bedoelen wel goedrr
maar de boeken zijn wel goed om lezen en soms bij leren voor mij aangenaam te lezen
Eigenlijk klopt alles en dit is hartverscheurend wil graag hulp om omgang te krijgen met mijn kinderen en dat de ouder die dit veroorzaakt zwaar bestraft moet worden! Een spelen zo niet alleen met levens maar vergeten dat de verstoten ouder /grootouders en derest van de famile dat betrokken was bij de kinderen en nu getekend zijn voor hun levens.
Hoop echt dat er verandering in komt en dat er eerst gekeken wordt in het belang van het kind!
Ik hoop dat er ooit een dag komt dat ik mijn meisjes in mijn armen sluiten mag!
Ik ben al bijna 6 jaar een moeder op afstand en verstoten.
Vraag me altijd af of mijn kinderen mij missen of dat ze mij zijn vergeten?
De realiteit is confronterend en hard: bij bevraging van een correctionele rechter blijkt deze ouderverstoting en de omzendbrief omtrent niet naleving van verblijfsvonnis als zijnde emotioneeel partnergeweld niet te kennen. Reeds 5 maanden komt mijn jongste zoon niet meer. Elke 2 weken naar de politie om aan klacht neer te leggen voor emotioneel geweld wegens niet naleven van het vonnis mbt omgangsregeling (co-ouderschap, week-weekregeling) en reeds 4 maanden begeleiding bij het OCJ door mensen die eveneens amper gehoord hebben van ouderverstoting, laat staan het erkennen, ondanks dat therapeuten van mijn jongste zoon er al meermaals op gewezen hebben (!), leverde vandaag een brief op van het openbaar ministerie, waarin met veel woorden gezegd wordt dat het “dossier voorlopig zonder gevolg wordt gerangschikt”.