Hangsloten aan een brug boven de Rijn
Het ene nog blinkend
Het andere reeds geroest
Van verliefden vol vuur
Voor de eeuwigheid
De sleutel weggegooid
Tot op de bodem van de rivier
Boten varen over de stroom
Het ene paar stapt in
Het andere toch maar niet
Het ene paar stapt eerder uit
Het andere ook later niet
Soms stapt de een uit
En wil de ander niet
Miljoenen hangsloten
Aan bruggen
Overal ter wereld
Ringen van liefde
Boeien van haat
Wie zal ze tellen
Welke nog met kleur
Welke al met roest
Maar geen van elk
Komt ooit weer los
Ook niet als de liefde zelf
Haar kleuren heeft verloren
En opgelost is in het vuilste roest
© Ludo Driesen
